Translate

sobota, 23 marca 2013

Pokrzywa zwyczajna, parząca

(Urtica dioica)
Jest pospolitym chwastem, rozpoznawalny po charakterystycznych parzących włoskach. Liście i ziele pokrzywy wykorzystuje się w lecznictwie. Z młodych pędów tej rośliny przyrządza się jarzynę, przypominającą w smaku szpinak. Liście pokrzywy można zbierać od maja do września najlepiej w pogodny dzień. Ścięte rośliny należy pozostawić w cieniu, w suchym miejscu aby zwiędły - wtedy stracą swe parzące właściwości.

Działanie i zastosowanie


Pokrzywa tamuje krwawienie, reguluje przemianie materii oraz działa moczopędnie. Ma zastosowanie w długich i obfitych krwawieniach miesiączkowych, w krwiopluciu, krwawej biegunce, krwawych wymiotach, w nieżycie żołądka i jelit oraz w chorobach wątroby i skóry.
Zewnętrznie stosuje się sok z pokrzywy do tamowania krwotoków, przeciw łupieżowi i wypadaniu włosów. W przypadku reumatyzmu nieraz stosuje się chłostanie pokrzywami.
Uwaga: w krwiopluciu i krwawych wymiotach stosowanie ziela należy skonsultować z lekarzem.

Napar z liści
Dwie łyżki stołowe pokrzywy zalać szklanką wrzątku. Trzymać pod przykryciem ok 10 min. Odcedzić, pić 1 - 3 razy dziennie po szklance.

Odwar do użytku zewnętrznego

sześć łyżek stołowych liści pokrzywy zalać dwoma szklankami wody i gotować 15 minut. Dolać 2 szklanki octu, odcedzić. Używać do mycia głowy.


Źródło: B. Kuźnicka; A. Dziak "Zioła lecznicze"

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz